Dag ve Filozof

Bir sürüngen veya köstebekken karanlik ve soguk deliklerin icerisinde coktan bir cesede dönüsmüs halde sakli uzanirim.Ama ayni zamanda yuvanin veya yasam kaynaginin nemli topraginda ve kuru kayalarindayim, buralara karisan agackökleriyim. Ayni zamanda cimen, fare, agac kabugu, boga, ari, glayöl cicegiyim.Bitkiler alemi gibi hareketsiz, hayvanlar alemi gibi canli, element kadar ilkel... cözülmüs, sivilasmis ve dönüsümün cekicve firiniyla dövülmüs ben, diger seylerden ve dünyadaki diger insanlardan baska bir sey degilim. O zaman ancak o zamananliyorum.Bilginin kökeni bedendedir. Sadece özneler arasindaki bilgi degil nesnel bilgi de ondadir. Beden kendi bicimini,görünümünü, hareketini, yönelimini alana kadar, durusuyla bir dansa katilmadan hic kimseyi ve hicbir seyi bilemeyiz.Bedenin tasidigi duruslarin muazzam hazinesini kim sayar Bedensel bellegin derinliklerinde yer alan bu yer haritalarindandaha degerli ne olabilir Kim deney yapar Beden. Kim icat eder Beden. Peki, kutsal sezgi onu yikayip havayakaldirdiginda kim melek sarhoslugunda yüzer, kosar ve ucar Beden, evet, yine beden. Ciplak beden.Fransiz filozof Michel Serres bu eserinde bizleri, beden ve doga üzerine yasantiyla ördügü bir düsünüme davet ediyor.