Islamin Klasik Döneminde Süphecilik

Islamda süphecilik hakkinda büyük capli ilk inceleme olan bu eser, Islam kelaminin gelismesinde septik düsüncenin kritik rolünü arastirmakta olup büyük Islam düsünürlerinin Tanrinin mahiyeti ve alemle münasebeti bakimindan karsilastiklari kafa karisikligi yaratan sorunlara nasil yaklastiklarini ve klasik dönem boyunca vahyin ilahi mesaji ile aklin hakikatleri bizzat kesfetme gücü arasindaki ince cizgideki yürüyüslerini ele almaktadir.Islamin Klasik Döneminde Süphecilik, süphenin, dönemin ilm hayatinin tamamlayici bir parcasi oldugu fikrini vermektedir. Süphecilik hicbir sekilde ateizm olmayip, daha cok, hakikat iddiasini kesin olarak ikna edici göstermenin mümkün olmadigini kabul anlamina gelmektedir. Islam ulemasi da baska cografyalardaki muadilleri gibi bu tür cikmazlari karsilastiklari bu acmazlara yeni cözüm yollari bulma ilhamiyla kabullenmistir. Sorunlari bir yönden kendilerine has olsa da bilginin sinirlarini kabul etmeleriyle diger ilm geleneklerle pek cok seyi paylasirlar. Islamin süphecilik tarihindeki yerini daha genis bir düzlemde arastiran bu eser, din, tarih ve felsefe alanlarina ilgi duyan herkesin dikkatini cekecektir.