Nevrotik Tarzlar

David Shapiro, psikanalizin ego psikolojisi ekolünden ve de W. Reichtan esinlenerek psikopatolojiye ve psikoterapiye özgün bir karakterolojik yaklasim gelistirmis ABDli bir klinik psikolog psikoterapisttir. Ilk olarak 1965 yilinda yayinlanmis ve kisa sürede modern bir klasik haline gelmis olan Nevrotik Tarzlar kitabinda Shapiro, dört ayri nevroz tarzina obsesif-kompulsif, paranoid, histerik ve itkisel ait düsünüs, hissedis ve davranis özelliklerinin oldukca kapsamli ve carpici bir degerlendirmesini yapmaktadir.Kitabin temel önermesi, bütün nevrotik belirti ve özelliklerin kisinin karakterinin bir ürünü oldugu ve bu yüzden karakter yapisinin bütününden bagimsiz bir nevroz kavramsallastirmasinin mümkün olamayacagidir. Shapiroya göre bilinc alanina girmesine izin verilmeyen sadece belli anilar ya da arzular degildir; ayni zamanda karakter tarzinin bütününe dair ciddi kisitliliklar söz konusudur. Bu bakis acisi, genel olarak Ego Psikolojisi ekolü icinde sayilabilirse de döneminde egemen olan Ego Psikolojisi anlayisina göre cok daha az ortodokstur; klasik psikanaliz acisindan bakildiginda ise iyice psikanaliz disinda görülebilir.Nevrotik Tarzlar, egemen resmi psikanalitik paradigmanin disindan söz kurmasina ragmen, nevrotik öznelligi cok zengin bir sekilde tarifleme kapasitesi nedeniyle cogu psikanalistin ve psikanalize kulak kabartan psikoterapistlerin ilgisiz kalamadigi bir kitap olagelmistir.Psikanalitik psikoterapiyle ilgili herkesin nevrotik öznellige dair cok sey ögrenebilecegi bir eser.